چقدرسخته تو چشای کسی که تموم عشقت رو ازت دزدیدو به جاش

 یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی وبه جای اینکه لبریز از

 کینه ونفرت بشی احساس کنی که هنوز م چقدر دوستش داری.

چقدرسخته دلت بخوادسرت رو باز هم به دیوار تکیه بدی تایه بار زیر اوار

 غرورش همه ی وجودت له بشه.

چقدرسخته توخیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ

چیزی جز سلام نتونی بگی.

چقدرسخته  وقتی می بینیش دونه های اشک گونه هات وخیس کنه اما

مجبوربشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوستش داری.

چقدرسخته گل ارزوهات و تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی

و اونوقت اروم زیر لب بگی گل من باغچه نو مبارک!!!